سال‌هاست دولت‌های مختلف با عناوین و شعارهای متنوع سعی در آرام جلوه‌دادن اوضاع، مناسب بودن شرایط و مردمی بودن سیستم دارند؛ و این در حالی‌ست که از زمان "اصلاحات ارضی" تا کنون، روزبه‌روز اوضاع کشاورزان و کارگران بدتر از قبل می‌شود.
با انتقال‌های بی‌منطق و غیراصولی‌ی آب، برای مدتی به کشاورزی‌ی منطقه‌ای رونق دادن و بعد از چند سال همان آب را به جایی دیگر منتقل کردن، پاسخ هیچ مسأله‌ای داده نمی‌شود و فقط صورت مسأله پاک می‌شود و این کار را "کنترل کردن" و "سامان دادن" شرایط نمی‌نامند، بل‌که "حماقت" می‌نامند.
