خاورمیانه
پنجشنبه, ۲۶ بهمن ۱۳۹۶، ۱۰:۲۱ ب.ظ
اندوه‌واره‌ای‌ست
این تکه از زمین
خوابیده بر خیانت و اندوه و خشم و کین
رخت ِ عزا
از تن این مردمان
بیرون نمی‌شود
قلب تپنده‌ی زمین
آسیب دیده است
سرْطان گرفته است
حتی به تازگی
به وبا مبتلا شده‌ست
ای سرزمین من
سرمایه‌ی زمین
از زمینت دود
از هوا باروت
با ما چه می‌کنی؟
با ما چه می‌کنند؟
با تو چه می‌کنیم؟
با خود چه می‌کنیم؟
شاید که ناگزیر
بگریزم از تو و ...
تا آن زمان ولی
می‌تکاپویم که شاید یک نفر در این زمین ِ یخ‌زده
طعم آزادی چشد
ای سرزمین من
اندوه‌واره‌ای‌ست
تندیس ِ خلق ِ تو
بی‌روح و بی‌رمق
همواره در هراس
لعنت به این سه‌گانه‌ی شیطانی‌ی تزویر و زور و زر
لعنت به دولت و سرمایه‌داری و روحانیان دین.
