دردˇ دیل
دردˇ دیل
من دخیل دوستن-أ ننم
من نگم درخت بیخۊده، ولی
تا ایسأ اۊ کس کی تی گبان-أ گوش‌أده
چۊبˇ أمرأ دردˇ دیل کۊدن بده
سرنوشت أن نیه کی دس تی شین تی پۊشت-ه فنرسه
پۊر دؤوی ته‌ره چارۊق ننه
زندگی دکش فکش، تی شانه-أ بشکنه
سرنوشت أنم نیه کی چاکنانˇ أمرأ من کنار بیم
زردˇ گۊش ببم، بمرده مۊش ببم
اۊ جۊر کی پئر می شین به بار بۊمؤ بۊ، بار بیم
وقتی کی تمام فکر ؤ ذکر تی شین هن ببه،
کی من چی وستی "ماشین-أ اۊتؤل نگم"
پس چی کی می کؤنه وستی نؤ نبه
می کار برؤ برؤ نبه
أی برار، أی خاخۊر
تۊرب بۊخؤردی، گارۊشˇ فۊسؤنجؤن-أ زنی
من چۊتؤ تنم نۊخؤرده مست ببم
من خأیم هۊ جۊر بگم کی قأر کۊدیم می پئرˇ سفره سر
هیچ دأنی چیه؟
شعر یعنی دردˇ دیل
ناقلن مه‌ره أتؤ نمۊد دأره
دس‌کلا، شیب زئن، هؤ کۊدن، تؤفیری مه‌ره نأره
من می حرفان-أ زنم
تۊ تنی می دردˇ دیل' گوش‌أدی
یا بیشی تی زردˇ گاب-أ آب بدی
من درختمه ریشه سختمه
ریشه سختمه تا درختمه
من درختمه، ولی می شاخه لس نیه
هرچیه می مئوه کلمیجین یا شیرین
دس فرس نیه
قد وأسی کشن... قد وأسی کشن
آنقدر کی دس تی شین جه پا درازتر ببه
من نؤگؤفتم آسمانˇ کۊن سۊراخ‌آبؤسته من بکفتمه
من تۊیم، ولی منم نیم
ناز تی شین مه‌ره بیه
تۊ أگر خۊدا بیبی، من أز تۊ کم نیم
