قرن بیست و یکم قرن مصرف و مصرف و مصرف. قرنی که بشر ناتوان از تولید است؛ تولید ضروریات زندگی‌اش. بشر قرن بیست و یک، آن‌چنان اسیر مصرف و نمایش است که وقت سر خاراندن ندارد، و وقت تفریح.
بشر قرن بیست و یکم ناتوان‌ترین نسل نوع بشر است؛ با وجود تمام پیشرفت‌های دانش و تکنولوژی، با وجود تمام اختراعات و اکتشافات، امروز بشر ناتوان‌ترین نسلْ در تمام تاریخ بشریت است، چرا که از تولید عاجز است و از زندگی محروم. چنان اسیر ماشین است که از انجام ساده‌ترین امور (به تنهایی) عاجز است. سلطه‌ی ماشینیسم بشر را تبدیل به کودکی کرده که حتی اختیار خوردن خود را نیز ندارد.
شرکت‌های بزرگ غذایی، با هدف کسب سودِ هر چه بیش‌تر، ذائقه‌ی بشر را تغییر داده و باعث نابودی‌ی تنوع تولیدات غذایی‌ی بومی، و یکسان‌سازی‌ی فرآورده‌های کشاورزی شده‌اند. با سخت کردن زندگی برای کشاورزان و اعمال فشار بر روی آن‌ها کاری کردند که کشاورزان محصولات مرغوب، سالم و متنوع گذشته را با محصولات نامرغوب، معمولی، تراریخته و پرمحصول و در نتیجه سودده جایگزین کنند تا از این طریق شاید بتوانند زندگی‌ی مرفه‌تری داشته باشند.
