دامؤن

یکی از اصطلاحات در زبان فارسیِ گفتار در هنگام دور کردن شخصی از خود اصطلاح «بزن به چاک» است. هنگامی که کسی مزاحمتی برای شخصی ایجاد می کند از لفظ «بزن به چاک» برای راندن مزاحم (چه دوستانه و چه دشمنانه) استفاده می شود.

حال این چاک کجاست؟ آیا مکانی خوب است؟ بر طبق قاعده نباید جای خوبی باشد، زیرا که شخص مزاحم را به مکان خوبی حواله نمی دهند و برعکس او را به مکانی نامناسب می فرستند.

در زبان گیلکی «چاک» یعنی دشت. جایی که گله را برای چرا به آن جا می برند.

پس وقتی از دست کسی کلافه می شویم و می خواهیم از دست او رهایی بیابیم او را به چهارپایان تشبیه کرده و او را دعوت به رفتن به چرا می کنیم؟

آیا «بزن به چاک» به معنای: برو به مکان چرا است؟ یا معادل دیگری دارد؟